Bu protokoller, ağdaki cihazların konumlarını ve bağlantılarını takip etmek için kullanılır ve ağda oluşabilecek değişikliklere dinamik olarak yanıt verirler. Bu değişiklikler, yeni bir cihazın ağa eklenmesi, bir cihazın arızalanması veya bir bağlantının kesilmesi gibi ağdaki durumların değişmesiyle oluşabilir.

Dinamik yönlendirme protokolleri, birden fazla yönlendiricinin birbirleriyle iletişim kurarak ağ topolojisini öğrendiği bir yönlendirme protokolüdür. Örneğin, OSPF (Open Shortest Path First) ve BGP (Border Gateway Protocol) gibi protokoller, büyük ölçekli ağlarda kullanılan dinamik yönlendirme protokolleridir.

Dinamik yönlendirme protokolleri, yönlendirme tablolarını otomatik olarak güncelleyerek ağ performansını artırır ve ağ yöneticilerinin yönlendirme tablolarını manuel olarak güncellemek zorunda kalmadan ağda değişiklik yapmalarına izin verir.